Με τη συμμετοχή του Δημάρχου κ. Νίκου Λαζαρόπουλου, αντιδημάρχων, δημοτικών συμβούλων και πολλών δημοτών αλλά και εκπροσώπων φορέων και συλλόγων της πολης, πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου στο Δήμο Αγίου Δημητρίου. Την παραμονή της εθνικής επετείου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο “Μελίνα Μερκούρη” κατά τη διάρκεια της οποίας ο αντιδήμαρχος Υγείας και Πρόνοιας κ. Δημήτρης Χατζηδημητρίου μίλησε για την “Επανάσταση του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου”: Η ομιλία του κ. Χατζηδημητρίου έχει ως εξής:

«Θ' αρχίσω την ομιλία μου με το στίχο του Εθνικού μας ποιητή

“Γράψε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα

και θα αισθανθείς μέσα σου

κάθε είδος μεγαλείου”

Διονύσιος Σολωμός

Η σημερινή εορτή, είναι διπλή από τη μια ως Χριστιανοί ορθόδοξοι εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, με τον οποίον εισέρχεται σε τελική φάση το σχέδιο του Θεού για σωτηρία των ανθρώπων μέσω της ενανθρώπισης του Μεσσία ενώ συγχρόνως εορτάζουμε την επέτειο της εθνικής μας παλιγγενεσίας, τη διάρρηξη δηλαδή των δεσμών που μας κρατούσαν υπόδουλους σε ένα βάρβαρο καθεστώς και την αρχή μιας νέας περιόδου για το ελληνικό έθνος.

Ο διπλός χαρακτήρας της επετείου δεν είναι τυχαίος. Οφείλεται στην άρρηκτη σχέση του ελληνισμού με τον χριστιανισμό καθώς ο χριστιανισμός αποτελεί ενοποιητικό στοιχείο του ελληνισμού, συστατικό στοιχείο της πνευματικής και εθνικής μας υπόστασης.

Η συμβολή της Εκκλησίας στη διατήρηση του ελληνισμού είναι σημαντική, ο πατριάρχης αποτελούσε τον εθνάρχη των Ελλήνων. Ενώ μέσω του κρυφού σχολειού, συνέβαλε στη διάδοση της ελληνικής παιδείας και στην ανάπτυξη εθνικής συνείδησης.

Η εκκλησία στην επανάσταση, όπως και σε κάθε εθνικό αγώνα των Ελλήνων, έδωσε το παρόν. Χιλιάδες ήταν οι κληρικοί που πήραν τα όπλα, χαρακτηριστικά αναφέρουμε τον αρχιεπίσκοπο Σαλώνων Ησαϊα, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Παπαφλέσσα.

Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη διαχρονική προσφορά της εκκλησίας σε όλoυς τους τομείς. Προσφορά ιδιαίτερη αισθητή και σήμερα μέσα από την φιλανθρωπική της δράση και το ιεραποστολικό της έργο.

Η επανάσταση αυτή υπήρξε αποτέλεσμα της έμφυτης θέλησης των Ελλήνων για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Οι Έλληνες ποτέ δε σταμάτησαν να αγωνίζονται για τα ιδανικά τους.

Η επανάσταση είχε οργανωθεί από μια μυστική οργάνωση τη λεγόμενη Φιλική Εταιρία, η οποία είχε συγκροτηθεί το 1814 στην Οδησσό από τους Σκουφά, Τσακάλωφ και Ξάνθο και πολύ γρήγορα είχε μυήσει στις τάξεις της χιλιάδες μέλη προετοιμάζοντας το έδαφος για τον επαναστατικό αγώνα.

Στις 22 Φεβρουαρίου ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ανώτατος αξιωματικός του ρωσικού στρατού, διαβαίνει τον ποταμό Προύθο επικεφαλής ελληνικών και ντόπιων (Βλάχων, Μολδαβών, Τρανσυλβάνων) επαναστατικών δυνάμεων, με σκοπό τη διάδοση της επανάστασης στις ηγεμονίες και τη μετατροπή τους σε επαναστατικά προπύργια.

Η επανάσταση έχει μόλις αρχίσει.

Αμέσως το επαναστατικό μήνυμα διαδίδεται παντού.

Σπουδαστές από ολόκληρη την Ευρώπη καταφθάνουν στο στρατόπεδο του Υψηλάντη για να συγκροτήσουν τον περίφημο Ιερό Λόχο, οι μαχητές του οποίου θα θυσιαστούν όλοι στην άνιση μάχη του Δραγατσανίου.

Ολόκληρη η ελληνική χερσόνησος βρίσκεται υπό επαναστατικό αναβρασμό.

Τα εκαντοντάδες έτη οδυνηρής δουλείας έχουν χαλυβδώσει τη θέληση των Ελλήνων για ελευθερία και εθνική αποκατάσταση.

Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά.

Στις 23 Μαρτίου ορκίζονται στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων κορυφαίοι αγωνιστές της επανάστασης να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων για την ελευθερία της πατρίδας.

Η Καλαμάτα απελευθερώνεται την ίδια ημέρα.

Στις 25 Μαρτίου 1821 ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το επαναστατικό λάβαρο και καλεί όλους τους Έλληνες σε συστράτευση για την πραγματοποίηση του εθνικού ονείρου της ανεξαρτησίας.

Παντού οι Έλληνες στρέφουν τα όπλα τους κατά του κατακτητή, ο Γκούρας, ο Ανδρούτσος και ο Καραϊσκάκης στην Στερεά Ελλάδα, ο Μπότσαρης στη μαρτυρική πόλη του Μεσολογγίου, ο Εμμανουήλ Παπάς στην Χαλκιδική, ο Χατζηπέτρος στη Θεσσαλία και τόσοι ανώνυμοι και επώνυμοι.

Από τη Μακεδονία ως τον Ψηλορείτη και την Πελοπόννησο και από την Ήπειρο και τα Επτάνησα ως την Κύπρο, παντού όπου χτυπά ελληνική καρδιά εκδηλώνονται επαναστατικές εστίες.

Οι Τούρκοι προβαίνουν διαρκώς σε φρικαλεότητες για να περιορίσουν την επέκταση της επανάστασης.

Χρησιμοποιούν το μόνο μέσο άσκησης αποτροπής που γνώριζαν και γνωρίζουν, το φόβο.

Δε διστάζουν μάλιστα να αποκεφαλίσουν το ίδιο το έθνος από την πνευματική του ηγεσία, απαγχονίζοντας τον ηρωικό πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο Ε' αλλά και άλλες κορυφαίες εκκλησιαστικές μορφές όπως τον μαρτυρικό αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό.

Οι επαναστάτες γρήγορα σημειώνουν επιτυχίες.

Απελευθερώνουν την Τρίπολη και νικούν επανειλημμένες φορές τουρκικά τμήματα (Βαλτέτσι, Χάνι της Γραβιάς). Συντρίβουν μάλιστα έναν οθωμανικό στρατό 30.000 ανδρών του Δράμαλη στα Δερβενάκια.

Τα παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας είναι άπειρα.

Η ελληνική γη ποτίζεται από το αίμα χιλιάδων ηρώων, παρ' όλα αυτά όμως η επανάσταση θα περάσει και δύσκολες στιγμές.

Η αιώνια κατάρα της ελληνικής φυλής, η διχόνοια, δεν επιτρέπει στους Έλληνες να αντιμετωπίσουν ενωμένοι την τουρκική αντίδραση.

Έριδες για την εξουσία, προσωπικά μίση και τοπικιστικές διαφορές, αντικρουόμενα συμφέροντα υπονομεύουν άμεσα την επανάσταση.

Ο Εμφύλιος πόλεμος μαίνεται την ώρα που οι Τούρκοι ετοιμάζονται για τη δυναμικότερη αντίδρασή τους.

Το 1825 αποβιβάζεται ο Αιγύπτιος Πασάς Ιμπραήμ με ισχυρές δυνάμεις, αποφασισμένος να συντρίψει την επανάσταση των ''θρασυτάτων γκιαούρηδων'', όπως έλεγε.

Ο Ιμπραήμ διαθέτει στρατεύματα, τα οποία έχουν οργανωθεί βάσει ευρωπαϊκών προτύπων και σημειώνει γρήγορα νίκες.

Ακολουθεί το δόγμα του ολοκληρωτικού πολέμου, το οποίο συνεπάγεται σφαγές αμάχων, καταστροφή χωριών και πόλεων και κάθε είδους ωμότητες ώστε να κάμψει το ηθικό των επαναστατών. Η τακτική αυτή έχει αποτελέσματα, πολλοί Έλληνες αντιμετωπίζοντας το φάσμα της σφαγής, προσκυνούν τον Ιμπραήμ, προδίδουν τον επαναστατικό αγώνα.

Ο Ιμπραήμ δε διστάζει να δημιουργήσει ένοπλα σώματα με αυτούς. Για άλλη μια φορά Έλληνες πολεμούν με Έλληνες. Δυστυχώς από τον Εφιάλτη και τους δωσίλογους ως τους σύγχρονους προδότες της Κύπρου οι προδότες δηλώνουν πάντα παρόν στην ελληνική ιστορία.

Η επανάσταση τώρα διατρέχει την πιο κρίσιμη περίοδο. Η φλόγα της έχει αρχίσει να τρεμοσβήνει καθώς πλέον ο αγώνας έχει αρχίσει να διαβρώνεται εκ των έσω.

Ο μόνος που μπορεί να τη διασώσει, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βρίσκεται φυλακισμένος σε μια τρύπα 2χ2 στο Ναύπλιο. Μόλις όμως οι τότε εθνοπατέρες κατάλαβαν την κρισιμότητα της κατάστασης, τον απελευθερώνουν και τότε αυτός πάντα πιστός στην υπηρεσία της πατρίδος, ξεκινάει ένα νέο αγώνα, εφαρμόζει την τακτική του ανταρτοπόλεμου ενώ ξεκαθαρίζει την στάση του απέναντι στους προσκυνημένους.

“Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους” είπε

Είναι αποφασισμένος για όλα.

Θα κρατήσει αναμμένη τη φλόγα της επανάστασης με οποιοδήποτε κόστος. Τελικά ακόμα και η δύναμη του Ιμπραήμ θα περιοριστεί ενώ οι ενωμένοι στόλοι των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία Ρωσία, Γαλλία) δίνουν φιλί ζωής στην επανάσταση συντρίβοντας ολοκληρωτικά τον ενωμένο τουρκοαιγυπτιακό στόλο στη ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Τελικά με το πρωτόκολλο της 3ης Φεβρουαρίου 1830 αναγνωρίζεται το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.

Ο αγώνας των επαναστατών δικαιώνεται.

Τότε όμως τίθεται ακόμα πιο άμεσα το ζήτημα της διακυβέρνησης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Οι επαναστάτες καθ' όλη τη διάρκεια της επανάστασης, είχαν συνέλθει πολλές φορές για να καθορίσουν την πολιτειακή οργάνωση της Ελλάδας.

Το πρώτο ελληνικό σύνταγμα ψηφίστηκε το 1822, θεωρείται μάλιστα το πλέον φιλελεύθερο και δημοκρατικό σύνταγμα της εποχής ενώ είναι γεγονός ότι σε όλα τα ελληνικά συντάγματα (Τροιζήνα, Άστρος, Επίδαυρος) δεν υπάρχει καμία νύξη για βασιλεία και βασιλιά. Παρ' όλα αυτά οι μεγάλες δυνάμεις μετά τον πρώτο κυβερνήτη επέβαλαν τη βασιλεία για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα.

Ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος είναι ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώην υπουργός εξωτερικών του τσάρου και κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία στο χώρο της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Έρχεται στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 και παραλαμβάνει τα ηνία ενός ανύπαρκτου κράτους. Με τις οργανωτικές και διοικητικές του ικανότητες κατορθώνει σε μόλις τριάμισι χρόνια -μέχρι την άδικη δολοφονία του- να προσδώσει στην Ελλάδα σοβαρή κρατική υπόσταση.

Ίδρυσε σχολεία, ορφανοτροφεία, τη γεωργική σχολή στην Τίρυνθα, συγκρότησε τακτικό στρατό 1ο λόχο της Σχολής Ευελπίδων, ίδρυσε την εθνική χρηματιστηριακή τράπεζα με αρχικό κεφάλαιο μάλιστα την προσωπική του περιουσία, εθνικό νομισματοκοπείο, οργάνωσε την πρώτη ταχυδρομική υπηρεσία, προχώρησε στη δημιουργία δικαστηρίων, στατιστικής υπηρεσίας, διενέργησε την πρώτη απογραφή.

Για όλα αυτά η ελληνική πολιτεία τίμησε τον κυβερνήτη δίνοντας το όνομά του σε ιδρύματα όπως το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αν και φυλακίστηκε δυο φορές από τους πολιτικούς του αντιπάλους -για την πρώτη φορά αναφερθήκαμε παραπάνω- για τη δεύτερη φορά επί Όθωνα για τους ίδιους αναφερόμενους λόγους καταδικάστηκε εις θάνατο. Ο μικρός τότε βασιλιάς Όθωνας με τους αντιβασιλείς του μετά από πίεση από τον Ελληνικό λαό εκτίμησε τον πατριωτισμό και τον απαράμιλλο χαρακτήρα του και μετέτρεψε την ποινή του σε είκοσι χρόνια φυλάκιση.

Στη συνέχεια ο Όθωνας ως αρχαιολάτρης μετέφερε την πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στον πνευματικό κέντρο του αρχαίου πολιτισμού, την Αθήνα και αποφυλάκισε τον Κολοκοτρώνη και μάλιστα τον τίμησε με το αξίωμα του συμβούλου Επικρατείας.

Θα ήθελα να παρακολουθήσουμε μαζί ένα ντοκυμαντέρ για μια άλλη πτυχή της ζωής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που δε διέθετε μόνο στρατιωτικές αρετές αλλά διέθετε ολοκληρωμένη πολιτική συνείδηση και εμπνευσμένος πολιτικά από τον Καποδίστρια είχε μεγαλοψυχία και πολλά οράματα για την πατρίδα, την παιδεία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Γέρος της Ανεξαρτησίας, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4/2/1843 μετά από ένα χορό στο παλάτι και κηδεύτηκε με τιμές ήρωα στο Α' Νεκροταφείο.

Μπορεί η Επανάσταση με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου να τελείωσε αλλά οι πόλεμοι συνεχίστηκαν και συνεχίζονται και ένα μέρος του ελληνισμού, ο τόπος μου η Κύπρος μας είναι η μισή σκλαβωμένη από τον ίδιο βάρβαρο κατακτητή.

Αλλά και στη μητροπολιτική Ελλάδα οι αγώνες συνεχίζονται, μπορεί να μην είναι ένοπλοι αλλά είναι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί με δημόσιο χρέος πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ από κακή διακυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών και δημόσιο δανεισμό πάνω από 6% επιτόκιο από κερδοσκόπους και από φίλες χώρες που τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού και στρέφονται τώρα εναντίον μας, η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να ασκεί ανεξάρτητη πολιτική προς όφελος των πολιτών της.

Η οικογένεια σήμερα περνάει κρίση. Οι αξίες, οι αρχές και τα ιδανικά που κάποτε κληρονομούσαμε από τους προγόνους μας τώρα κλονίζονται σημαντικά. Η κοινωνία έχει αλλάξει. Η εμβάθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, η αύξηση της φτώχειας όπως και η επέκταση του κοινωνικού αποκλεισμού είναι ζητήματα που απασχολούν όλους μας. Δυστυχώς προχωράμε σε μια νέα εποχή όπου παρατηρούνται σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της κοινωνικοπολιτικής συνοχής.

Οι προκλήσεις όμως αυτές που δέχεται η χώρα μας δεν επιδέχονται καμία ανοχή. Πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα αν θέλουμε να είμαστε απόγονοι εκείνων που τόλμησαν να αντιπαραταθούν με αχανείς αυτοκρατορίες για να κερδίσουν τα ύψιστα δικαιώματά τους για τη ζωή για την ελευθερία, την ανεξαρτησία για την εθνική ολοκλήρωση και για τη σύσταση μιας ευνομούμενης πολιτείας χρειάζονται ριζοσπαστικές κινήσεις. Πρέπει το κράτος να αυξήσει τις επενδύσεις στην παιδεία γιατί η παιδεία είναι πλούτος. Τα οικονομικά μέτρα δεν επαρκούν από μόνα τους να αλλάξουν την κατάσταση, χρειάζονται μέτρα αναπτυξιακά αλλά και μέτρα για το πιο πολύτιμο αγαθό, για την υγεία και την πρόνοια.

Πρέπει όμως να δώσουμε ελπίδα στους Έλληνες. Με ενότητα, αγωνιστικότητα και συστράτευση όλων των Ελλήνων και πίστη στην ορθοδοξία και την πατρίδα πρέπει να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε!

Σας εύχομαι Χρόνια Πολλά, ό,τι καλύτερο γι ατο ελληνικό έθνος, ελευθερία και ειρήνη σε όλο τον κόσμο.

Και κλείνω με στοίχους ενός Κύπριου λαϊκού ποιητή, του Βασίλη Μιχαηλίδη, που γράφτηκαν με αφορμή του αποκεφαλισμού στις 9 Ιουλίου 1821 κληρικών της Κύπρου, των τριών μητροπολιτών και του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού:

“Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιερη

του κόσμου. Κανένας δεν εβρέθηκε

για να την ηξυλύψη (αφανίση)

Η ρωμιοσύνη εν να χαθεί

όντας ο κόσμος λείψει”.

Ευχαριστώ”.

Επίσης προβλήθηκε αφιέρωμα στον Πρωτεργάτη της Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με πρωτοβουλία του αντιδημάρχου κ. Χατζηδημητρίου που ανέδειξε άγνωστες πτυχές της ζωής του ήθους και των αξιών του μεγάλου ήρωα. Τέλος, η Βυζαντινή – Παραδοσιακή Χορωδία του Δήμου παρουσίασε ύμνους και τραγούδια με τη συνοδεία ορχήστρας, υπό τη διεύθυνση του κ. Γεωργίου Τοκατλίδη.

Ανήμερα της 25ης Μαρτίου πραγματοποιήθηκε τέλεση δοξολογίας στον Ι. Ναό Αγ. Δημητρίου, με τη συμμετοχή όλων των I. Ναών του Δήμου ενώ η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας έγινε από τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Γαβαλά Άγγελο.

Αργότερα έγινε η μετάβαση του Κλήρου, της Δημοτικής Αρχής, των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και των προσκεκλημένων, στο χώρο του Μνημείου των Ηρώων, όπου τελέσθηκε τρισάγιο υπέρ των πεσόντων και ατατέθηκαν στεφάνια. Η εκδήλωση κορυφώθηκε με την καθιερωμένη παρέλαση Συλλόγων και Σχολείων του Δήμου.